میزان بهره هوشی (IQ)در بیماران 18- 12 ساله با ناهنجاری‌های دندانی- فکی تحت درمان ارتودنسی در دانشکده دندانپزشکی شهید بهشتی در سال 1388 -1387

سابقه و هدف: یکی از موضوعاتی که در حیطه ارتودنسی مطرح می‌باشد ارتباط میان میزان بهره هوشی و مال اکلوژن است. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان بهره هوشی در بیماران دارای اختلالات دندانی- فکی مراجعه کننده به بخش ارتودنسی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی درسال تحصیلی 1388-1387 انجام پذیرفت. مواد و روشها: در مطالعه توصیفی- مقطعی حاضر، 160 بیمار 18- 12 ساله تحت درمان ارتودنسی شرکت داشتند. پرسشنامه‌ای در سه بخش شامل اطلاعات دموگرافیک، عمومی و ارتودنسی تهیه گردید. پس از تکمیل پرسشنامه توسط بیمار و دانشجوی سال آخر دندانپزشکی، تست مقیاس 3 آزمون هوش R.B.Cattel از طریق رایانه به عمل آمد و میزان بهره هوشی ثبت گردید. داده‌ها با استفاده از روش آماری رگرسیون خطی آنالیز شدند. یافته‌ها: میانگین بهره هوشی جامعه مورد مطالعه برابر16± 98 بود. آنالیزهای آماری ارتباط معنی‌داری را بین میزان تحصیلات (001/0>P)، سن (001/0>P) و وضعیت اقتصادی- اجتماعی (001/0>P) با میزان بهره هوشی نشان دادند. با این وجود هیچگونه ارتباط معنی‌دار آماری بین نوع روابط اسکلتال و الگوی رشدی صورت با میزان بهره هوشی مشاهده نگردید. نتیجه‌گیری: نتایج بدست آمده نشان داد که بین نوع روابط اسکلتال و الگوی رشدی صورت با میزان بهره هوشی ارتباطی وجود ندارد.